گل مر يم

خواب راحت

در گِل آنگونه مانده‌ای که دگر
گامی از گام بر نخواهی داشت
زین لجنزار عافیتگاهت
گذری بی خطر نخواهی داشت
کبر بفکن که در کفت تبر ست
حاصلی زین تبر نخواهی داشت
با تو عمّامهٔ تو می‌گوید
خواب راحت دگر نخواهی داشت
از خدا کرده‌ای سپر، امّا
سودی از این سپر نخواهی داشت
غم آن روز خور که گر برسد
زیر عمامه سر نخواهی داشت

م_ سحر

گل مر يم...

شعری زیبا از محمد قربانی

به نام خداوند رنگین کمان
خداوند مهسا، حدیث و کیان
خدای خدانور و نیکا، حمید
خداوند پویا ، خدای نوید
خداوند اسرا، مونا، مهرشاد
خدای غزاله ، ندا ، مهرداد
از عشقی و ستارِ چون گوهرش
خداوند افکاری و مادرش
که این خانهٔ مادری میهن است
که ایران زمین کاوه اش یک زن است

گل مر يم...

محرمي نيست وگرنه كه خبر بسيار است رمق ناله كم و كوه و كمر بسیار استای ملائک كه به سنجیدن ما مشغولیدبنویسید كه اندوه بشر بسیار استساقه‌های مژه‌ام از وزش آه نسوختشُكر! در جنگل ما هیزم تَر بسیار استسفره‌دار توام ای عشق بفرما بنشیننان ِجو ، زخم و نمك ، خون ِجگر بسیار استهر كجا می‌نگرم مجلس سهراب‌كُشی استآه از این خاك ، بر آن نعش پسر بسیار استپشت لبخند من آیا و چرایی نرسیدپشت دلتنگی‌ام اما و اگر بسیار استاشك ، آبادی چشم است بر آن شاكر باشهركجا جوی روانی است كپر بسیار استسال‌ها رفت و نشد موی تو را شانه كنمچه كنم دوروبرت شانه به سر بسیار استحامد عسگری گل مر يم...